din xadimi دین خادمی

بورا قاهره . . دمشقدن ! * من دمشق .. هنا القاهرة بو مسأله‌نین جریانی هارا قاییدیر ؟ جریان 1956-جی ایله قاییدیر كی مصر اؤلكه‌سی اوچ دوشمنله ساواش حالیندایدی. «بورا دمشق» و «بورا قاهره» قاهره و دمشق رادیولاری‌نین باشلانیشیندا دئییلن سؤزلریدی. 1956 نوامبرین ایكیسینده میصرین اوچ دوشمنله ساواشدیغی زمان، فرانسه و بریتانیا طیّاره‌لری مصرده كی بعضی هدفلری بومبالاماق اوچون مصره حمله ائله‌دیلر. مصرین رئیسی‌نین، عبدالناصرین مسجیدده‌كی دانیشیغیندان قاباق، بو طیاره‌لر حمله‌لرین بیرینده موفّق اولدولار قاهره‌نین شیمالینداكی ابی‌زعبل چؤلونده یئرلشن، مصر رادیوسونون اساس آنتنینی داغیتسینلار. و مصر رادیوسو قطع اولدو. بو آندا حیرت آمیز بیر حادیثه اوز وئردی كی قاهره سسینی ساكیتلشدیرمگه چالیشانلاری شوكا سالدی. «دمشق» رادیوسو بئله باشلادی: « بورا قاهره .. دمشقدن یاییلیر». ‎" من دمشق .. هنا القاهرة» . ما قصة " من دمشق .. هنا القاهرة» ." ؟ أصل القصة یعود الى عام 1956م أثناء العدوان الثلاثی على مصر ، "هنا دمشق" و "هنا القاهرة" هی عبارات اعتاد كل من رادیو دمشق و رادیو القاهرة أن یفتتحا فیها برامجهما .. فی 2 تشرین الثانی (نوفمبر) عام 1956م عندما كان العدوان الثلاثی على مصر ، قامت الطائرات الفرنسیة و البریطانیة بتوجیه ضربات جویة على الأهداف المصریة طوال یومی 2 و 3 تشرین الأول . و نجحت إحدى الغارات فی تدمیر هوائیات الإرسال الرئیسیة للإذاعة المصریة فی منطقة صحراء أبی زعبل شمال القاهرة قبل أن یلقی الرئیس المصری عبد الناصر خطبته من فوق منبر الجامع ، فتوقفت الإذاعة المصریة عن الإرسال ، و هنا كانت المفاجأة الكبرى التی صعقت من أراد إسكات صوت قاهرة المعز فقد انطلقت إذاعة «دمشق» على الفور بالنداء «من دمشق .. هنا القاهرة» .

دوعا، روحون جلاسی دوعا روحو جلا وئرن و اینسانی كمالا طرف یوكسلتن وسیله‌دیر. گلین بالاجا بیر دوعا ایله روحوموزا جلا وئرك: آللاهیم منه گوج وئرنده، عاغلیمی آلما منه اوغور وئرنده، تواضع‌كارلیغیمی الیمدن آلما منه تواضع‌كارلیق باغیشلایاندا، عیزّت و كرامتیمی آلما آللاهیم، اینسانلاردان فرقلننده، منی مغرورلوغا طرف چكمه و اوغورسوز اولاندا، مأیوسلوغا طرف چكمه یارَبْ إذا أعَطیتنی قوّة فلا تأخذ عّقلی وإذا أعَطیتنی نجَاحاً فلا تأخذ تَواضعْی وإذا أعَطیتنی تواضعاً فلا تأخذإعْتزازی بِكرامتی یارَبْ لاتَدَعنی أصَاب بِالغرور إذا تمیزتُ وَلا بالیَاسْ إذافْشلت

بعضی دؤلتلر اوشاقلارین آدلاریله‌ده موباریزه‌ ائدیر «بلائر» 15 یاشلی ایسلندلی قیزدیر كی آدینی ساخلاماق اوچون بو اؤلكه‌نین دولتی علیهینه شیكایت ائدیب. ایسلند دیلینده اونون آدی «بالاجا نسیم» معناسیندادیر و بو آد، ایسلندی محبوب میلّی یازیچی هالیدور لاكسنسین رومانینداكی بیر شخصیّتین آدیندان آلینیبدیر. آما دولت اونو بو آددا قالماغا ایجازه وئرمیر. بونا بنزیر كی بیر فرانسه‌لی ائلیه بیلمیر قیزی‌نین آدینی كوزئت قویسون. ایسلندده آد قویما مسأله‌سینده دونیانین اَن چتین قانونلاریندان بیری ایجرا اولور. و ظاهیراً جماعت‌ده دولت قاباغیندا باش اگیب كئچینیرلر. بو اؤلكه‌ده آدلار بیر لیست اوزو ایله سئچیلمه‌لیدیر. بو لیستده 1712 اوغلان آدی و 1853 قیز آدی وار. ایسلند مقاملاری دئییرلر بو قانون مملكتی یكدست ائله‌مگه یاخشی یولدور. اوشاقلارینا بو لیستدن خاریج آد قویماق ایسته‌ین آتا-آنا، گرك تقاضالارینی مخصوص بیر كومیته‌یه گؤندرسینلر كی اوردا تأیید و یا ردّ اولا. آما بو قانون فقط ایسلندده دئییل. چینده‌ده خاریجی دیللردن اولان و بو اؤلكه‌نین اقلیّتلری‌نین دیلینه مربوط اولمایان آدلارین قویولماسی قاداغاندیر. فرانسه‌لی آتا-آنالار دا 1960-نجی ایللرینه قدر مجبور ایدیلر اوشاقلارینا، كاتولیك قیدّیسلرین بیری‌نین آدینی قویسونلار، آما بو قانون لغو اولدو. منبع:Foreign Policy

زُبیر؛ ایمام علی‌دن (ع) حیمایت ائدندن اونونلا اوز اوزه گلمه‌سینه قدر/زبیرین سرانجامی و اونون قاتیل جمل ساواشیندا حضرت علی (ع) بیر نوماینده گؤندریر و اونا دئییر: «زبیر هامیدان یوموشاقدیر، اونونلار دانیش، اونا دئ كی دایی اوغلون دئییر: «حیجازدا منی تانیدین و عراقدا تانیمامازلیغا ووردون، نه اولدو كی عهدیندن دؤندون؟!» حضرت علی (ع) نهج‌البلاغه‌نین اوتوز بیرینجی خوطبه‌سینده، جمل ساواشیندان قاباق، زبیری نظم و ایطاعته قایتارماق اوچون، عبدالله‌بن عباسی اونون یانیندا گؤندرنده، بویوردو: لاتَلْقَیَنَّ طَلْحَةَ، فَاِنَّكَ اِنْ تَلْقَهُ تَجِدْهُ كَالثَّوْرِ عاقِصاً قَرْنَهُ، یَرْكَبُ الصَّعْبَ وَ یَقُولُ هُوَ الذَّلُولُ. وَلكِنِ الْقَ الزُّبَیْرَ، فَاِنَّهُ اَلْیَنُ عَریكَةً، فَقُلْ لَهُ: یَقُولُ لَكَ ابْنُ خالِكَ: عَرَفْتَنى بِالْحِجازِ، وَ اَنْكَرْتَنى بِالْعِراقِ! فَما عَدا مِمّا بَدا؟ ] اَقُولُ: هُوَ عَلَیْهِ السَّلامُ اَوَّلُ مَنْ سُمِعَتْ مِنْهُ هذِهِ الْكَلِمَةُ اَعْنى فَما عَدا مِمّا بَدا طلحه‌ایله مولاقات ائله‌مه! كی اونونلا گؤروشسن اونو بیر اینك كیمی گؤره‌جكسن كی بوینوزلاری قولاقلاری‌نین اطرافیندا بورولوب، او هوا و هَوَس آتینا مینر و دئیَر: «حمیل آتدیر!» بلكه سن زُبیرله گؤروش كی داها یوموشاقدیر، اونا دئ كی دایی اوغلون دئییر: « حیجازدا منی تانیدین و عراقدا تانیمامازلیغا ووردون، نه اولدو كی عهدیندن دؤندون؟!» ابن ابی الحدید یازیر: حضرت علی (ع) بصره‌یه چاتاندان سونرا و قوشونو، عایشه قوشونونون قاباغیندا صف باغلاییب ایمام علی (ع) و زبیرین آراسیندا دانیشق اولاندان سونرا، زبیر عایشه‌نین یانینا گئدیر و دئییر: «ایندیه‌دك بیر یئرده و یا ساواشدا اولمامیشام مگر بو كی اؤزومدن بیر بصیرتیم و نظریم اولوب. آما بو ساواشدا تردیدیم وار و اوز یئریمی تانیمیرام!» عایشه دئدی: «گومان ائلیرم سن ابوطالبین قیلینجیندان قورخوبسان، اونون قیلینجی كسگین و اؤلدورمگه حاضیردیر. سن اونون قیلینجیندان قاچسان‌دا بعید دئییل، چونكی سندن قاباق چوخلاری اوندان قورخوبلار.» طبری جمل ساواشی‌نین شرحینده یازیر: «علی (ع) آت اوستونده قوشونون ایچیندن قاباغا گلیب زبیری چاغیردی و او گلیب قاباغیندا دوردو. علی (ع) زبیردن سوروشدو: «نییه گلدین؟» دئدی: «سن باعیث اولدون،سنی نه بیزدن داها حقلی و نه حكومته لاییق بیلیرم». علی (ع) بویوردو: «حكومته، عثماندان داها لاییق دئییلم؟ سنین اوغلون، او پیس اوغلون بؤیویوب سنی بیزدن آییریانادك بیز سنی عبدالمطلب ائولادیندان بیلیردیك.» سونرا بیر سئری ائله‌دیگی یاراشمایان ایشلریندن سایدی. سونرا یادینا سالدی كی بیر گون پیغمبر(ص) اونونلا زبیره راست گلیب و اونا (حضرت علی‌یه(ع)) بویوروب: «بیبی اوغلون (زبیر) نه دئییر كی حقسیز یئره و ظالیمانه سنینله ساواشاجاق؟» بو آندا، زبیر «پس سنینله ساواشمیرام» دئیه-دئیه اوغلو عبدالله‌ین یانینا قاییدیب دئدی: «بو ساواشا قاتیلماغیمی عقله باتان و یاراشان گؤرمورم». اوغلو اونا دئدی: «سن قیامی باشلایاندا اونو آشكار بیر حالدا حقلی بیلیردین آما ایندی كی گؤزون ابی‌طالبین بایراقلارینا دوشوب اونلارین آلتیندا اؤلومون گیزلندیگینی بیلیب قورخورسان». زُبیر بو سؤزدن غضبلندی و دئدی: «وای اولسون سنه، من اونا آند ایچمیشم كی اونونلا ساواشمایام». دئدی: «آندین كفّاره‌سین وئر و «سرجیس» غولامینی آزاد ائله». زُبیر آندی‌نین كفّاره‌سی كیمی او غولامی آزاد ائله‌دی و گئدیب ساواش صفینده دایاندی. علی (ع) زبیره بویوردو: «سن، اؤزون اؤلدوردوگون عثمانین، قانینی مندن ایستیرسن؟ آللاه بویون هر بیریمیزه كی عثمانلا داها توند ایدی، بدبختلیق گتیرسین». جمل ساواشین ایكینجی آلیشدیرانی، زُبیر، مغلوب اولماسینی احساس ائدنده، مدینه‌یه قاچماغا تصمیم توتدو. اؤزوده، ایمامین نفعینه جنگدن قیراغا چكیلن «احنف بن قیس‏» قبیله‌سی‌نین ایچیندن. قبیله رئیسی، زُبیرین خایین عملیندن غضبلنمیشدی، چونكی او اینسانی اصول‌لارین خیلافینا، جماعتی اؤز خودبین‌لیگینه قوربان ائله‌میشدی و ایندی ایستیردی میداندان قاچسین. احنفین دوستلاریندان بیری، «عمرو بن جرموز» تؤكولن قانلارین اینتقامینی زبیردن آلماق اوچون اونو تعقیب ائله‌دی و زبیر یول یاریسیندا نامازا دایاناندا، دالیدان اونا حمله ائدیب و اون اؤلدوردو. آتینی، اوزوگونو و قیلینجینی ضبط ائله‌دی و یانینداكی جوانلا ایشی اولمادی. او جوان‌دا زبیری«وادى السباع‏»دا قویلادی. عمرو بن جرموز «احنفه» دوغرو قاییتدی و زبیرین باشینا گلنی اونا دانیشدی. او دئدی: «بیلمیرم پیس ایش گؤروبسن، یوخسا دوز ایش». سونرا هر ایكیسی ایمامین(ع) حضورونا گلدیلر. ایمامین (ع) گؤزو زبیرین قیلینجینا دوشنده بویوردو: « طالما جلى الكرب عن وجه رسول الله(ص): بو قیلینج، غم توزونو دفعه‌لرله پیغمبرین(ص) اوزوندن آلیبدی». سونرا او قیلینجی، عایشه‌یه گؤندردی. بیر آیری ریوایتده بئله گلیب: حضرت علی (ع) «عمرو»ه بویوردو: «زُبیری سن اؤلدوردون؟» جواب وئردی: «بلی» بویوردو: «آللاها آند اولسون صفیه‌نین اوغلو قورخاق و اسكیك دئییلدی آما آمان زمانه و پیس میدانلارین الیندن». ابن جرموز دئدی: «یا امیرالمؤمنین ! جاییزه!» حضرت علی (ع) جواب بویوردو: «آللاهین رسولوندان ائشیتدیم كی بویوردو: «صفیه‌ اوغلونون قاتیلینه اودو وعده وئر». ابن جرموز نهروانلی‌لارلا علی‌نین (ع) علیهینه خروج ائدنلرین سیراسیندایدی و حضرت، اونودا آیری خَواریجلر كیمی اؤلدوردو.

حاضیر جوابلیق: اینتیقاد * tenkit بیر گون نجیب فاضیلین سئونلری‌نین بیری ساحیلده اونا راست گلیر و دئییر: - «اوستاد، سنین بوتون موباحیثه‌لرین گؤزل، خیدمتلرین تایسیز آما بو . . . طرفین اولماسا یاخشی اولار» و اوندان اینتیقاد ائدر. نجیب فاضیل گولومسه‌ییب دئییر: - «بو بوغازدان كئچن گؤزل و لوكس گمینی گؤرورسونمو؟ باخ نه قدر لوكس و راحتدیر، ائله دئییلمی؟ ایندی بو لوكس گمی‌نین توالئتی‌ده وار!» *** Bir gün büyük şair Necip Fazıl Kısakürek’ e sahilde rastlayan bir hayranı; ‘ ‘ Üstad, senin bütün mücadelelerin güzel, hizmetlerin eşsiz ama şu ……. tarafın olmasa diye tenkit eder.. Bunun üzerine Necip Fazıl tebessüm ederek: ‘ ‘ Şu boğaz’ dan geçen lüks ve güzel gemiyi görüyor musun? Bak ne kadar lüks ve konforlu değil mi? İşte böylesine lüks geminin tuvaleti de vardır.’ ‘ der